งานการอ่านป.6/1-6/5 อ่าน ครั้งที่ 2-3

ขอให้ส่งงานนี้ในวันจันทร์ที่ 25 มิถุนายน2556

ฝ่ายพวกลาวเป่าแคนแสนเสนาะ       มาสอเพาะเข้ากับแคนแสนขยัน
เป็นใจความยามยากจากเวียงจันทน์   ตกมาอยู่เขตขัณฑ์อยุธยา

"อีแม่ คุณเอ๋ย เฮาบ่เคย จะตกยาก ตกระกำ ลำบาก แสนยาก นี้หนักหนา พลัดทั้งที่ดิน ถิ่นฐาน พลัดทั้งบ้าน เมืองมา พลัดทั้งปู่ พลัดทั้งย่า พลัดทั้งตา ทั้งยาย พลัดทั้งแม่ ลูกเมีย พลัดทั้งเสีย ลูกเต้า พลัดทั้งพงศ์ ทั้งเผ่า ทั้งลูกเต้า ก็หนีหาย บักไทย มันเฆี่ยน บักไทย มันขัง จนไหล่ จนหลัง ของข่อย นี้ลาย จะตาย เสียแล้วหนา ที่ในป่า ดงแดน

ผ้าทอ ก็บ่มีนุ่ง ผ้าถุง ก็บ่มีห่ม คาดแต่เตี่ยว เกลียวกลม หนาวลม นี่เหลือแสน ระเหินระหก ตกยาก ต้องเป็นคนกาก คนแกน มีแต่แคน คันเดียว ก็พอได้เที่ยว ขอทานเขากิน ตกมาอยู่ ในเมือง ต้องถีบกระเดื่อง กระด้อย สีซ้อม ตำต้อย ตะบิดตะบอย บ่ฮู้สิ้น ถือแต่เคียว เกี่ยวหญ้า เอาไปให้ม้า ของเพื่อนมันกิน เที่ยวซมซาน ไปทุกบ้านทุกถิ่น จะได้กิน ก็แต่เดน แสนอึด (อด) แสนจน เหมือนอย่างคน ตกนาฮก (นรก) มืดมน ฝนตก เที่ยวหยก ๆ ถกเขมร ถือข้อง ส่องคบ จับกบ ทุ่งพระเมรุ เปื้อนเลน เปื้อนตม เหม็นขม เหม็นคาว จับทั้งอ่าง ท้องขึง จับทั้งอึ่ง ท้องเขียว จับทั้งเยว ทั้งปู จับทั้งหนู ท้องขาว จับกบ ขาเหยียดๆ จับเขียด ขายาวๆ จับเอามา ให้สิ้น มาต้มกิน กับเหล้า เป็นกรรม ของเรา เพราะอ้ายเจ้า เวียงจันทน์เพื่อนเอย"

คำถาม

1.ข้อความนี้ ผู้เขียนกล่าวถึงอะไร ใจความสำคัญคืออะไร

2. น้ำเสียงของผู้เขียนมีความรู้สึกอย่างไร

3. ปัจจัยอะไรที่ส่งผลให้ผู้เขียนประสบเหตุการณ์ในข้อความนี้

4. นักเรียนคิดอย่างไรกับคำกล่าวที่ว่า “ไทยกับลาวไม่ใช่อื่นไกล เป็นบ้านพี่เมืองน้องกัน”

5. ถ้านักเรียนจะต้องตั้งชื่อผลงานนี้ นักเรียนจะตั้งชื่อว่าอะไร

 นักเรียนสามารถ copy file words ได้เลยคะ จะได้ไม่ต้องพิมพ์ แต่ต้องจัดรูปแบบตัวหนังสือ และออกแบบให้สวยงาม  ทำใส่เอ 4 คะ

นักเรียนชั้นป.6/1 เรียนแล้ว  และบางส่วนได้ทำลงในสมุดแล้ว ให้นำไปลงในกระดาษเอ 4คะ  เพื่อจะได้เก็บลงแฟ้มสะสมผลงานสำหรับนักเรียนชั้นป.6/2- 6/5 ยังไม่ได้สอน ดังนั้นจะสอนก่อน และทำเหมือนกันในวันที่มีชั่วโมงเรียนคะ